أنا و أصحابى

حقيقة انا ماعنديش اصحاب طفولة
انا عندى اصحاب صالحة
اصحاب عرفتهم من 4 سنين بس
لكن الحق يتقال تحس انهم صحاب العمر كله

تجربتى مع صحاب الطفولة ماكنتش قد كده !
بس الحمد لله ....... ربنا بيعلمنا و بنمر بالتجارب عشان نعرف ننقى الصحبة الصالحة اللى بتحس انها بصلتك فى الحياة
الصحبة اللى تنورلك طريقك .... تقف جنبك .... تحطهم مقياس لافعالك عشان تظبط الطريق اللى انت ماشى فيه
اللى ناس اللى يقوموا سلوكك لما يحسوا انك بدات ..... تستهبل

الحمد لله

لما كنا فى  ثانوي بداية علاقتنا اللى اتطورت بسرعة الحمد لله
كنا دايما نسمع انتوا مش هاتعرفوا بعض تانى
بس اول ما تدخلوا الكلية كل واحد هايروح طريق
و طبعا احنا بكل ثقة كنا بنقول لا طبعا ايه الهبل ده !!
احنا ماحدش يقدر يفرقنا عن بعض ابدا ........ يا عمرى  :D

خلصنا من ثانوية عامة و كل واحد دخل كلية اللى دخل كلية احلامه و اللى دخل اللى ربنا قدره عليه  :D
بس كل واحد دخل سكة مختلفة
بدأت الحياة تختلف لينا
الطفولة و البساطة اللى كنا فيها ابتدت تتغير
الحياة السهلة اللى من المدرسة للبيت و الدروس ...... فجأة كبرت و وسعت
الناس اللى تعرفهم اتغيروا و كتروا
بقيت فى عالم تانى خالص

عالم الكبار !
كل واحد سرح فى العالم بتاعة بحلوه و مره ..... كل واحد ابتدى يفكر هو مين و هايبقى مين ؟
ابتدى يكبر بعقليته سنة بسنة ..... ابتدينا نركن صحوبيتنا على جنب حبة
دخلنا فى الغميق اكتر و اكتر !

هنا حسينا ان الكلام ابتدى يتطبق فعلا ..... احنا بدأنا مانعرفش بعض
الحمد لله بفضل الله كان عندنا صاحبة واحدة هى اللى بتجمعنا ... هى اللى دايما رابطة الشلة ببعض لو هى ماكنتش موجوده فعلا ...... ماكناش عرفنا بعض تانى

بس الحق يتقال برضه .... لو ماكنش جوانا احساس اننا باقيين على الصحوبية  دى ماكناش ننتهز اى فرصة نتجمع
الحمد لله بمقياس الطبيعى لاى اصحاب طفولة او مدرسة ...... احنا نعتبر كويسين جدا
احنا لسة مع بعض بعد سنتين من الكلية
اللهم ديمها نعمة

اللى عايزة اقوله ...... ماتزعلوش لو بعدتم حبة و رجعتم ولا حد اختفى و رجع ولا حصلت ظروف المهم اننا لسة مع بعض
طبيعى احنا حياتنا بتجرى بينا و كل واحد بيحدد مصيره و بيحلم و بيحاول يحقق احلامه
المهم فى النهاية اننا صحاب ..... مع اختلاف الظروف و هانفضل صحاب ....... حافظ على صحبتك الصالحة

بس احنا ماحدش هايعرف يفرقنا عن بعض ابدا ....... يا عمرى    :D